سلام.

اي بابا مسافر:

لعلي از كان مروت بر نيامد سالهاست

تابش خورشيد و سعي باد و بارن را چه شد

بدون كه:

تكيه بر تقوي و دانش در طريقت كافريست

راهرو گر صد هنر دارد توكل بايدش

اين روزا اين شده كه:

واعظان كاين جلوه در محراب و منبر مي كنند

چون به خلوت مي روند آن كار ديگر مي كنند

خوب مي دوني كه:

كشتي شكستگانيم اي باد شرطه برخيز

باشد كه باز بينيم ديدار آشنا را

بپر، چون:

دست از طلب ندارم تا كام من برآيد

يا تن رسد زجانان يا جان ز تن برآيد

تازشم:

اي دل ار سيل فنا بنياد هستي بركند

چون ترا نوح است كشتيبان زطوفان غم مخور

مگه چي مي خواي:

گلعذاري ز گلستان جهان ما را بس

زين چمن سايه آن سرو روان ما را بس

سفر كن و برو:

ما آزموده ايم در اين شهر بخت خويش

بيرون كشيد بايد از اين ورطه رخت خويش

به خدا نگاه كن:

هر چند پيرو و خسته و ناتوان شدم

هر گه كه ياد روي تو كردم جوان شدم

غصه نخور:

فاش مي گويم و از گفته ي خود دلشادم

بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم

يا علي.